Over EHRI-NL
De missie van de European Holocaust Research Infrastructure (EHRI) is ervoor te zorgen dat de Holocaust internationaal onderzocht, herdacht en onderwezen wordt. De grootste uitdaging daarbij is het feit dat de bronnen en expertise versnipperd zijn over talrijke instellingen in de hele wereld.
EHRI is vanaf 2010 begonnen als een serie projecten, maar is in 2025 getransformeerd tot een European Research Infrastructure Consortium (ERIC), een blijvende internationale organisatie voor Holocaust onderzoek.
Momenteel wordt de EHRI-ERIC gedragen door 10 lidstaten (Nederland, Duitsland, Polen, Oostenrijk, Slowakije, Tsjechië, Kroatië, Israël, Roemenië en het Verenigd Koninkrijk. België staat op het punt om lid te worden en aan verdere uitbreiding wordt gewerkt. Het transnationale hoofdkantoor van de EHRI-ERIC is gevestigd in Nederland bij het NIOD
Elk land heeft een eigen nationale node (in Nederland EHRI-NL). Deze node heeft een coördinator (in Nederland het NIOD). De transnationale EHRI-ERIC wordt bestuurd door een General Assembly (waarin afgevaardigden van elk land) en een National Coordinators Committee (waarin een afgevaardigde van elke nationale coördinator). Lees meer over de national nodes in deze folder.
EHRI-NL probeert Holocaust onderzoek op de lange termijn te bestendigen, zowel binnen Nederland als daarbuiten, door:
- archieven, kampen en andere relevante collectiebeherende instellingen en plaatsen van herinnering te vertegenwoordigen om onderzoek mogelijk te maken en te stimuleren
- bronnen, data, zoekhulpen en andere onderzoeksmiddelen met elkaar te verbinden binnen een wetenschappelijke infrastructuur
- gelegenheid tot training en uitwisseling te bieden binnen een internationaal netwerk van onderzoekers, archivarissen en erfgoedexperts.
De impact van EHRI is op de eerste plaats een wetenschappelijke. Tegelijkertijd beoogt de infrastructuur in bredere zin verzet te bieden tegen de recente toename in antisemitisme, xenofobie en agressief nationalisme in Europa en daarbuiten. In de ogen van EHRI is Holocaust onderzoek nooit een academische bezigheid op zichzelf, maar vormt het tevens een vereiste voor een open, niet-discriminerende samenleving.
